پایگاه اطلاع رسانی ماهنامه سراسری میدان آزادی | سید هادی کسایی زاده (روزنامه نگار) | روستای باقرآباد که نام قدیمی آن «کبوترخان سنگ» بوده از قدیمی ترین روستاهای تهران است که در سال 1375 با مصوبه هیات وزیران به شهر تبدیل شد.

بومیان محلی می گویند: در سال 1373 به دلیل کاهش منابع آبی و نبود آب کافی برای کشاورزی و زندگی اعتراضات گسترده ای در روستای باقرآباد شکل گرفت اما برخی افراد مشکوک بعنوان معترض اقدام به آتش زدن خودروهای شهرداری منطقه 20 (شهرری) کردند و درگیری رخ داد تا بتوانند باقرآباد را جداکنند. همین موجب شد تا هیات دولت به دلیل افزایش جمعیت روستا باقرآباد را به شهر تغییر ساختاری دهد.

*آغاز دعوای موقوفه خواری

ماجرا از آنجایی آغاز می شود که پلاک ثبتی 170روستای باقرآباد (باقرشهر کنونی) با 6000 پلاک (حدود 18 هزارواحد) به نام مالک اولیه میرجلال سادات خمسه محل بحث می شود. آستان قدس رضوی و موقوفه فیروزکوهی مدعی می شوند که این پلاک ثبتی وقف است و مردم باید این را بپذیرند و الا گناه دارد و قانونی نیست و هر فردی بخواهد در این زمین خانه سازی کند باید سند او وقفی شده و هزینه پرداخت کند.

*توزیع شبنامه و ترساندن بنگاهی ها و مردم

در این میان بنیاد موقوفات فیروزکوهی در سال 1374 (21 اسفند) شبنامه ای را با مهر و امضا به بنگاه های املاک باقرشهر توزیع می کند که در آن نوشته آیات عظام جلالی خمینی، محمد علی فیض گیلانی، حسین محقق قمی و عبدالمجید ایروانی تشخیص داده اند که سه دانگ از 6 دانگ قریه باقرآباد به پلاک ثبتی 170 اصلی وقف موقفه فیروزکوهی است. و در این شبنامه به بخشنامه دادستان کل اشاره می کند و املاکی را می ترسانند که حق خرید و فروش این املاک را ندارید. اما هیچ مستند اعم از مهر و امضاء این افراد به پیوست شبنامه مشاهده نمی شود.

زور اوقافی ها آنقدر زیاد بود که مردم بر این باور بودند که تمام املاک آنها وقفی است و اگر پول آن را ندهند نماز آنها باطل است. تا اینکه گروهی از اهالی به دنبال اسنادی رفتند تا حقیقت را دریابند و حدود 50 صفحه سند های قدیمی و رسمی از دل بایگانی های اوقاف و ثبت به بیرون درز پیدا می کند.

*سندی مشکوک که حرف برای گفتن دارد

در یکی از اسناد به دست آمده مشخص است که نام روستای «سرداریه» به طور ناشیانه ای پاک شده و به جای آن نام روستای باقرآباد درج شده است. غافل از آنکه در اسناد دیگر نام روستای باقرآباد به نام کبوترخان سنگ درج شده است. در این سند که با سربرگ وزارت عدلیه جانمایی شده نوشته شده است: (سه دانگ مشاع از اراضی قریه باقرآباد معروف به ولیکه واقع در محله طهران …) در حالی که باقرآباد هیچ وقت معروف به «ولیکه» نبوده و ده ولیکه در ورامین است.

*نامه قابل تامل و مستند سازمان اوقاف و امورخیریه (آستان قدس رضوی)

سعیدجعفری مدیرعامل وقت آستان قدس رضوی در تهران در سال 98 نامه ای به رئیس شورای شهر باقرشهر می نویسد و در آن رسما اعلام می کند که 6 دانگ پلاک 170 باقرشهر وقف است که 3 دانگ آن برای آستان و 3 دانگ دیگر متعلق به موقوفات فیروزکوهی است. جالب آنکه مستند قانونی او برگرفته از طومار عضدالملک  است که به ادعای آستان مورد تائید دیوانعالی کشور قرارگرفته است. اما تصویر طومار و امضاء ها به پیوست نامه ارائه نمی شود.

*انصراف مشکوک خانم وکیل و سایر وکلا

یکی از شهروندان باقرشهر که پیگیر افشای این پرونده است می گوید: در سال 1398 به سراغ شورای شهر باقرشهر رفتیم تا پرونده موقوفه بودن پلاک 170 باقرشهر را به جریان بیاندازیم. آنها گفتند باید وکیل بگیرید تا کار حرفه ای و قانونی جلو برود. بودجه لازم برای گرفتن وکیل نبود برای همین شورای شهر باقرشهر 100 میلیون تومان بودجه برای این کار اختصاص داد. به سراغ اقدس سمنانی زاده وکیل دادگستری رفتیم که در سال 1380 هم قبلا روی این پرونده کار کرده بود. خانم وکیل در روز قرارداد پای امضا نیامد و به طور مشکوکی انصراف داد. (جزئیات فایل صوتی در اختیار خبرنگار است)

بعد از انصراف خانم سمنانی زاده از وکالت پرونده به سراغ وکلای دیگر رفتیم و آنها در شورای شهر باقرشهر حاضر شدند. و دوباره به طرز بسیار مشکوکی تمامی وکلا یک به یک از وکالت انصراف دادند.

*نامه رسمی 30 خرداد 1402 سازمان ثبت اسناد که ثابت می کند باقرشهر موقوفه نیست

بعنوان روزنامه نگار به دنبال مدرک و سندی بودم که اثبات کند اهالی باقرشهر حقیقت را می گویند و زمین های آنها به هیچ عنوان موقوفه آستان و فیروزکوهی نیست. یکی از اهالی سندی در اختیار من قرارداد که قابل تامل است. در تاریخ 30 خردادماه 1402 سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در نامه ای به شماره 140285601053001860 خطاب به فرمانداری ویژه شهرستان ری می نویسد: احتراما عطف به مرقومه شماره 2931/1/2372 مورخ 2 خرداد 1403 به استحضار می رساند در تاریخ 29 مهرماه 1308 نسبت به سه دانگ مشاع از ششدانگ باقرآباد پلاک 170 اصلی بخش 12 تهران عنوان موقوفه درخواست گردیده است. و در تاریخ 1311 سه دانگ مشاع بقیه به نام میرزا صادق خان و میرزا اسدالله خان و میرزا ابراهیم خان و میرمصطفی خان و میرزا قلی خان حاج امین الضرب بعنوان تولیت مدرسه خیریه قبول تقاضای ثبت شده است.

همچنین سه دانگ مشاع موقوفه آستان قدس رضوی به موجب سند 10230 مورخ 9 مهرماه 1315 دفترخانه 11 تهران با اهداء ملک معوض تبدیل به احسن شده و از صورت موقوفه خارج گردیده است.

و سه دانگ مشاع مندرج در فراز 2 به موجب سند قطعی 18700-19363 مورخ 9 مهرماه 1317 دفترخانه یه تهران از صورت وقفیت خارج و به غیرمنتقل شده است و نهایتا شش دانگ پلاک ثبتی 170 قریه باقرآباد معروف به کبوترخان مشتمل بر یک رشته قنات بائر و ار یک از باب قلعه و یخچال و قهوه خانه واقع در دهستان غار بخش 12 تهران که چاه های قنوات مورد ثبت از قراء حسن آباد و قلعه نو و جعفرآباد و قسمتی از هرنج آن از جعفرآباد عبور می کند و ادامه …

*نامه مشکوک 23 تیر 1398 اداره ثبت اسناد کهریزک به شهردار باقرشهر (برخلاف تائید وقفی نبودن از سوی سازمان ثبت)

اما جالب آنکه در تاریخ 23 تیرماه 1398 اداره ثبت اسناد کهریزک در نامه ای به شماره 139885601053003590 رسما اعلام می کند پلاک 170 وقف آستان قدس و فیروزکوهی است و هرچه سند وجود دارد باطل است. و ذیل آن را محمد حسین ظاهری طلوع دل رئیس واحد ثبتی از طرف فاطمه دهقان زاده امضا کرده است.

*نامه صولت مرتضوی مدیرعامل آستان قدس به شهردار باقرشهر

در همان تیرماه 98 صولت مرتضوی مدیرعامل وقت آستان در تهران هم نامه ای به شهردارباقرشهر می نویسد که 6دانگ پلاک 170 اصلی قریه باقرآباد و همه فروعات آن برای آستان و فیروزکوهی است. جالب تر آنکه درخواست کرده مردم حق موقوفه را پرداخت کنند.

حالا سوال این است که آیا منابع دسترسی آستان و اداره ثبت کهریزک با سازمان ثبت کشور متفاوت است؟ چطور آستان و کهریزک هر دو یک سخن و یک ادبیات دارند؟ اما یک مرجع کشوری گزارش کامل و مستندی را ارائه می کند؟ با این حال نامه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور رسما تائید می کند این پلاک ثبتی متعلق به آستان و فیروزکوهی نیست.

*گروکشی و اجبار شهرداری و آستان برای موقوفه کردن املاک مردم

حالا شهرداری باقرشهر با هماهنگی آستان قدس رضوی و موقوفه فیروزکوهی اقدامی انجام دادند که جای تامل و بررسی و ورود بازرسی ویژه نهادرهبری را دارد. مردم (صاحبان ملک) که برای گرفتن جواز نوسازی به شهرداری باقرشهر مراجعه می کنند به آنها می گویند ابتدا باید به دفتر موقوفه بروید و سند خانه را وقت آستان یا فیروزکوهی کنید تا به شما اجازه و جواز نوسازی بدهیم! جالب تر آنکه حتی موقوفه از آنها بابت این کار پول هم گرفته اند و تعداد 200 نفر مجبور به این کار شدند.

مثلا برای موقوفه کردن یک خانه کوچک 200 میلیون تومان به نام موقوفه کردن پول گرفتند که این فاجعه است.

*دفتر آستان قدس رضوی ناگهان در باقرشهر سبز می شود!

نکته قابل تامل اینکه به تازگی آستان قدس رضوی در باقرشهر با نصب تابلو علنی دفترایجاد کرده تا بتواند اسناد مردم را موقوفه کند در حالی که طبق اسناد و نامه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور این آستان موقوفه ای ندارد که بخواهد برای مدیریت و نظارت آن دفتر ایجاد کند؟! (قبلا اتاقی داشته اما علنی نبوده است)

*گفتند وقفنامه روی پوست آهو در موزه است!

یکی از اهالی باقرشهر می گوید: دفترآستان قدس رضوی رفتیم و گفتیم اگر شما ادعا دارید پلاک 170 باقرشهر وقف است لطفا وقفنامه را نشان بدهید. در پاسخ به ما گفتند روی پوست آهو نوشته شده و در موزه امام رضا(ع) است. حتی به آقای صولت مرتضوی که مسئولیتی هم داشتند گفتیم یک عکس از همان پوست آهو نشان دهید ما قانع شویم که پاسخی نداشتند.

نکته دیگر آنکه موقوفه فیروزکوهی یکی از ساختمان های خود را در اختیار شورای حل اختلاف و ساختمان دیگری را به پلیس داده که جای تامل دارد.

با توجه به گزارش فوق و اسناد و مدارک موجود نیاز است تا سازمان بازرسی کل کشور، بازرسی دفتر رهبرانقلاب و قوه قضائیه به این پرونده بزرگ موقوفه خواری نوین ورود کنند تا حقی از مردم تضییع نشود.

همچنین تعداد 100 صفحه اسناد و مستندات قانونی برای اثبات حقانیت مردم باقرشهر موجود است که در صورت نیاز در اختیار نهادهای مربوطه قرارخواهد گرفت.